Wiosna nadchodzi, a każdy z nas się raduje, że dni są coraz dłuższe, a promyki słońca ogrzewają naszą Ziemię. Przedszkolaki z Radwanic poszukajcie oznak wiosny! Na pewno na Waszym podwórku zielenieje już trawa, pąki listków rozwijają się na gałązkach drzew, krzewów, a wierzbowe kotki zachwycają pięknem i zapachem. Dorośli pamiętają, że wiosna urzeka tak, jak śpiewał zespół Skaldowie: „Wiosna – cieplejszy wieje wiatr, wiosna – znów nam ubyło lat, wiosna, wiosna w koło, rozkwitły bzy”.

Równonoc wiosenna przypada 20 marca, pierwszy dzień astronomicznej wiosny. Kalendarzowa wiosna zaczyna się 21 marca. Jednym z najstarszych, ludowych zwyczajów związanych z pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny jest topienie marzanny, które ma symbolizować odejście zimy.

Aby pożegnać zimę, przygotowano kukłę ze słomy. Strojono ją w kolorowe spódnice, falbany, wstążki i kokardy. Na głowę zakładano jej wianek. Kukła miała symbolizować wszystkie choroby i zło, które dokuczało ludziom w zimie. W pierwszy Dzień Wiosny niesiono marzannę na długim kiju przez wieś lub miasteczko nad wodę. Tam wśród tańców i śpiewów topiono ją. Zaczynało się nowe życie.

 

 „Chodzenie z maikiem/gaikiem” (na Śląsku: „z goikiem”) to obrzęd polegający na obnoszeniu po domach gałęzi sosnowej lub całej choinki ozdobionej wstążkami, własnoręcznie wykonanymi ozdobami, skorupkami jajek czy kwiatami.

„Ruszamy gromadą,
wesołym pochodem,
niesiemy Marzannę
nad zieloną wodę.

A teraz, gdy zima
poszła już daleko –
zatańcz z nami, wiosno,
nad zieloną rzeką…”

Drodzy Rodzice,  poszukajcie ze swoimi pociechami motywów przyrody wiosennej podczas spacerów. Zapraszamy również do czytania dzieciom opowiadań o wiośnie w załączniku.   

I. Koszałek opałek szuka wiosny.
II. Wiosenna narada.